BAR HANGEN

Daar zit je dan, nu alweer een dag geleden. Niet alleen, samen met lotgenoten. Het is er warm, beetje klam zelfs, en je doet je jas uit. Je gedachten gaan van links naar rechts, van voor naar achter. Zinloos? Moedeloos? Gewoon zomaar?
Je zit er, reden onbekend, jij en zo velen. Hij bestelt er nog een voor de rest. De rest, wie of wat is nou de rest. Er wordt je wat gevraagd. Met een schok, anderen merken dit niet, wordt je losgerukt van je gedachten. Ja lekker, doe er nog maar een. De volgende is van mij. Weg ben je weer. Heeft wel iets, zo allemaal bij elkaar, niet thuis en toch een huiselijk gevoel. Alleen en toch samen……pffff, samen en toch moederziel alleen zul je bedoelen. Of werkt dat niet zo? Zit ik hier omdat ik gewoon even weg wilde? Gewoon even onder de mensen zijn. Heb de laatste tijd zat meegemaakt, lang genoeg burgerlijk tussen twee muren gezeten en heb even behoefte aan wat gezelschap, wat slappe klets, weer nieuwe mensen leren kennen?

Je onderarmen worden nat en met een ruk wordt je voor de tweede maal uit je gedachten getrokken. Buurmanlief heeft in zijn enthousiasme zijn drank, hij heeft waarschijnlijk genoeg gehad, omgestoten. Meteen schiet de menigte jou te hulp, en het ene doekje na het andere wordt je aangeboden. Ontstelt kijk je om je heen, en tot je genoegdoening krijgt zijn andere buur dezelfde aandacht als jij. Er wordt wat gelachen….Tja, wat moet je hier anders, toch? Of er wordt een mop verteld, of iemand weet een leuke anekdote, of er volgt weer een van de bekende gesprekken over een ander, of….. iemand is klungelig genoeg om zijn drank over jou net gewassen kleren te donderen.

Je haalt je schouders op. Zag de rest dit nu? Nee, niemand reageert dus het zal wel niet, iedereen is trouwens veel te veel met iets anders bezig om in de gaten te hebben dat jij in gedachten verzonken bent. Je hebt het sowieso tot een kunst verheven anderen niet te laten merken wat er daadwerkelijk in je omgaat, laat staan dat die lotgenoten zich ene fuck zouden interesseren wat er in je omgaat. Laten we wel even een ding uitsluiten…..je weet nooit wat een ander denkt. Je hebt wel vaak een vermoeden, een voorgevoel, een zesde zintuig, iets anders bovenwerelds wat je vermoeden tot een aan perfectie grenzende zekerheid over de waarheid laat komen, maar helemaal zeker weet je het nooit.

“En, wat doe jij vanavond?” Je kijkt op, draait je hoofd naar links en kijkt in de troebele ogen van je buurman… Even is het stil, op wat geschuifel van een kruk en de achtergrond muziek na, en je beraad jezelf over wat je zult gaan zeggen. Je staart weer voor je uit, neemt een hijs van je sigaret, neemt een slok van je bier, en met een aan elegantie grenzende beweging draai je jezelf naar links toe. Je kijkt je buurman aan, hij kijkt naar jou en even vraag je jezelf al het voorgaande weer af. Beseffende dat dit alleen maar gedachtespinsels zijn waar je toch nooit een antwoord op vind is er maar een oplossing. Dan antwoordt je resoluut datgene waar het de gehele middag eigenlijk al om draait en waar het de rest van de avond ook wel over zal gaan. “Weet je, ik denk dat ik de rest van de avond maar verder ga met barhangen”.


Tijn 16-12-06