dinsdag 2 oktober 2007

EMOTIE
Vanmiddag dacht ik, laat ik mezelf eens lekker kietelen en toch nog eens een blik werpen in het prachtige onomstreden prisma vreemde woordenboek der Nederlandse taal vierde druk 1956 zodoende rust te kunnen vinden na mijn wel erg schokkende beleving betreffende het opzoeken van het woord telefoon. Zo gezegd zo gedaan en u mag er hier, al lezende, live getuige van zijn! Ik pak nu, tussen het typen door uiteraard, het boekje ter hand en sla een willekeurige bladzijde open om daar met een vluchtige blik een wederom willekeurig woord eruit te pikken en even kort toch doeltreffend samen met u te evalueren. Emotie!!!! = een psychische aandoening! Theoretisch gezien volkomen begrijpelijk toch? Nou heb ik het met u in een van mijn vorige verhalen al een keer gehad over mijn schoolcapaciteiten en wil hier dan ook nu niet op terug komen, maar denk even met me mee als u daar de behoefte toe hebt, en geloof me dat heeft u anders zat u nu niet al die onzin te lezen die ik met gracieuze bewegingen net een volleert ballerina op papier aan het samenvatten ben, je bent jong en aan het fietsen op je fietsje met hulpwieltjes. Plots breekt een van je hulpwieltjes af en je sodemietert vol met je gezicht tegen de plavuis. Kop kapot, janken als een klein kind, de wereld vergaat op dat moment want jij hebt pijn en dus mag iedereen met je meegenieten van jou misère, en terecht!
Want wanneer je op jonge leeftijd van je fiets afdondert en heel je kop openvalt vergaat de wereld ook! En wat gebeurt dan altijd dames en heren, en helaas maar waar ik vlak mezelf ook niet uit, dan komt er zo’n mevrouw of meneer en die zegt dan tegen je ”och kindje toch huil maar niet meer, want huilen is een emotie en emoties kun je uitschakelen, dus klim maar weer overeind, er is niks aan de hand verman of verwijf jezelf stap op die kutfiets en rij maar zonder dat extra stomme kuthulpwielleke verder, begrepen?” Hier schrik je als jong onbedorven en onwetend persoon zo van, laat staan dat je begrijpt waar die medemens het over heeft dat je spontaan stopt met huilen, op je fiets klimt, met een ernstig bloedende hoofdwond als een speer naar huis fietst, je fietsje in de door je moeder net opnieuw ingerichte plantenbak parkeert, naar binnen rent, een stoel pakt en het prisma vreemde woordenboek, daterend uit jou opa’s schooltijd, maar dat kan jij op dat moment niet weten, van de bovenste plank af rukt want wat bedoelde die mens nou in vredesnaam met emotie?
Je slaat de juiste bladzijde open, begint te lezen en het eerste wat je leest is dat je een psychische aandoening hebt, lekker hoor….. Kunt u samen met mij begrijpen wat dit voor een enorme impact heeft op iemand zijn of haar jonge leventje? Die zit daar op die grote mensen stoel hevig bloedend, pijn aan de kop en leest doodleuk dat hij, omdat hij huilt psychisch gestoord is! Hij laat het boekje vallen en grijpt naar zijn hoofd, voelt een bult nattigheid, kijkt naar zijn handen welke vol met bloed zitten, conclusie is snel getrokken, zijn hersentjes lopen uit de kop, dus paniek! Visioenen van grote oude statige gebouwen in bosrijke omgevingen met mensen in witte jassen flitsen aan hem of haar voorbij….Gelukkig weten u en ik dat dit zo niet verloopt want moeders of vaders zullen altijd eerst het hoofdje verbinden en die kleine nooit met vuile handjes aan de oude boeken van opa laten zitten want dat is nostalgie en die behoor je netjes en in ere te behouden. Nou ik zal u het volgende vertellen. Het is dat ik er op dit moment nog inspiratie uit kan halen en zodoende leuke, vind ik zelf in ieder geval, persiflages op papier mee kan zetten maar vanaf nu berg ik dit boekwerkje dermate ver uit de buurt van andere mensen op, hopende dat ik daarmee heel veel mensen weet te behoeden voor enorme teleurstellingen in hun leven en mocht ik ooit zelf gezegend worden met het vaderschap zal ik voordat deze koter is geboren dit duivelse boekwerk op een voor mij zeer rituele wijze verbranden teneinde mijn kroost te behoeden voor dezelfde angsten en pijnen die ik nu ervaar van dit boekwerk. Ik word, en durf dit bijna niet aan u te vertellen, er gewoon emotioneel van en het is dat ik niet geloof in die grote huizen met witte jassen in de bossen want dat was vroeger en wat toen bestond is nu geschiedenis en bestaat dus niet meer, en de beschrijving staat ook in een boekje uit 1956, maar toch, stel je voor……. M.S.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Emotie.. ook erg krom trouwens, dat woord.. want bedoelen ze emotie als persoonlijkheidstrek of emotie als toestand? Een emotie als psychische aandoening? Wat wordt daar nou weer precies mee bedoeld.. dat woordenboek is krom! en tevens zijn emoties dat!

Kus Monique

Ps, op dit moment haat ik mn emoties dus ik ben erg psychisch aangedaan?? Hmm..

Anoniem zei

Emotie.. ook erg krom trouwens, dat woord.. want bedoelen ze emotie als persoonlijkheidstrek of emotie als toestand? Een emotie als psychische aandoening? Wat wordt daar nou weer precies mee bedoeld.. dat woordenboek is krom! en tevens zijn emoties dat!

Kus Monique

Ps, op dit moment haat ik mn emoties dus ik ben erg psychisch aangedaan?? Hmm..