vrijdag 21 december 2007

WERELDKAMPIOEN

WERELDKAMPIOEN

Kimi…..gefeliciteerd!!!!!!! Ferrari…..gefeliciteerd!!!!!!
Eindelijk is het dan zover, the Iceman is wereldkampioen, en hoe! Op een fabelachtige wijze gewonnen, het complete Mercedes-team, met s’werelds beste rooky ooit, en tweevoudig wereldkampioen Alonso de miepert, TOTALI GEDESULIOSIANEERTI het snot in de ogen gereden! HAHAHA, eigen schuld, dikke bult, tel je verlies, droog je tranen, pak jezelf op en ga door. Met Louis Hamilton? Ja, absoluut, wat een wereldklasse! Met Alslonzo? Nou nee, want dat is net een klein kind dat zich achtergesteld voelt omdat hij het kleinste stukje taart heeft gekregen op de verjaardag van een van zijn vriendjes.

Even een kanttekening bij deze opmerking: mcLaren…..bedankt voor het verneuken van een man die de formule 1 binnenkwam als een rooky met ballen en een eigen mening. Dank aan jullie voor het kneden en vormen van een glansrijke ontiegelijk hard autorijdende persoonlijkheid tot een klagende, zeurende, saaie paspop van een zilveren race overall, die nog steeds ontiegelijk hard kan autorijden! Pak snel je biezen daar, en vlucht terug naar Flavio, beste Alonso, en laat ons nog jaren genieten van de glansrijke coureur die je eens was, voordat je bij de valsspelertjes terecht kwam!

Dames en heren, ga er maar eens lekker voor zitten, want als u het mij vraagt, volgend jaar wordt nog mooier! Kijk maar even mee… Kimi en Massa in de Ferrari, Hamilton en Button in de mcLaren, Alonso en Bourdais in de Renault, Kubica en Doornbos in de BMW, etc, etc….sowieso al acht kanshebbers op de wereldtitel!
Mijn mening, nu ik toch zo bezig ben? Een gevecht der gladiatoren tot in de laatste race met uiteindelijke winnaar, the one and only Iceman! Puur en alleen omdat ik denk dat Ferrari zich wel een tweede keer bedenkt om papieren te laten slingeren, en weer de beste auto hebben!

Dit gezegd hebbende kan ik alleen nog maar iedereen een fantastisch F1 2008 jaar wensen. En laten we een ding niet vergeten….het draait om de spanning, het draait om de sport, en als het aankomend jaar weer net zo spannend wordt, dan teken ik ervoor. Vriendelijke groet, een F1 fanaat….







Tijn

dinsdag 20 november 2007

WALTER


Wie, wat, hoe, wanneer, en waarom? Begrijpen, weten, beleven….Het gevoel, de passie, de warmte komt je tegemoet. De klasse, de techniek, het vernuft, alles dringt door tot onder je vingernagels. Haren over je gehele lijf springen recht overeind, en beleven hun eigen euforie.Je maag begint spontaan rondjes te draaien, net een kat die spinnend geniet van een heerlijke ochtendzon. Gehoorgangen worden gestreeld, ten einde weg te kwijlen bij zo iets prachtigs en indringends. Tot op je botten genot. Je mond ontvouwd zich tot een prachtige glimlach welke je niet kunt, en niet meer wilt, onderdrukken.

Een keer live mee mogen maken en je bent verkocht. Weken later trillen bij de eerste gedachtegang de geluidsgolven weer door je gehele lijf. Impulsief sluit je jou ogen, en je staat er weer.
Het is er warm en donker, er hangt een beetje rokerige lucht, podiumverlichting straalt je tegemoet, een flinke scheut bier achter je kiezen, fijne mensen om je heen, die allemaal voor een enkel ding bij elkaar gekropen zijn. Hij en zijn gitaar, samengeklonken tot een super geoliede machine. Zijn mede bandleden hetzelfde verhaal, rechtstreeks vanuit de wieg, dat plectrum in de klauwen, die drumstokken in die grijpgrage handjes, zijn kleine vingertjes al zwervende over toetsen. Dames en heren, mocht u het nu nog niet beseffen over wie ik het hier nu heb, let dan goed op, en mocht u ooit de kans krijgen hem live te bewonderen, grijp deze dan. Bij de eerste klanken uit zijn gitaar is de toon al gezet voor een heerlijk avondje genieten.
Vanaf dat moment is er geen enkele weg meer terug, en je wordt gevangen in de enorme vloed van heerlijke klanken die over je uitgestort wordt. Je lijf deint automatisch mee op het strakke ritme, je sluit je ogen en opent ze weer, en nee, je droomt niet. Wat je denkt te horen klopt niet met wat je ziet, maar je weet gewoon dat het klopt. Al klinkt het alsof er acht man op het podium staan, het zijn er toch echt maar vier. Perfectionisme verheven tot kunst. Een brok dynamiek beukt je tegemoet en je slaakt een kreet van genot, pure adrenaline die je lijf uit moet. Met alle respect, pak maar in met je gehele top 40, want alles verbleekt bij wat er hier op het podium gebeurt. Dit is blues tot in zijn puurste vorm.
Hij speelde al met de grootste der aarde, maar heft zichzelf vanavond op tot de oppergod der aarde. Deze man speelt geen gitaar, deze man ademt gitaar, uit elke porie van zijn lichaam haalt hij de tonen die jou raken. Vliegensvlug en loepzuiver, rechtstreeks je hersenpan binnen, vlijmscherp, teder zacht. Je moet nu wel, je kunt niet anders meer, er is geen weg terug….. Je laat jezelf gaan, mee op die reis, alsof je zelf in die gitaar zit, zo intens, shit…. Als dit de hemel is… Dan wordt je losgerukt uit je gedachten, de hel breekt los, een applaus, kreten, fluiten, yeahyeahyeah!!!! Jezus! Iedereen is uitzinnig, en je houdt je niet langer in. Met dezelfde grijns op je gezicht als bij aanvang van het nummer, ram je jou handen op elkaar en schreeuw je het uit!
Je staat er weer, bij Walter Trout, en geniet!!!

Rammelrammelrammel….. de ouwe koeienbel aan de deur van je winkel trekt je uit je gedachten en pleurt je met een smak weer terug in de werkelijkheid.”Uhhhhhh, verkoopt u ook flatt heads?”


16-11-2007 Groeten van een bekeerde, Tijn

donderdag 15 november 2007

OVERGANGSOPVLIEGERS
Het is al laat als je dodelijk vermoeid de sleutel in het slot steekt van je eigen huisdeur. Eindelijk thuis na een lange dag ploeteren en zwoegen voor het gerief van anderen. Oké, ook voor je eigen portemonnee en eigen gesteldheid maar een beetje sarcasme in een relaas doet het altijd goed, laat ik het zo stellen, een beetje medeleven opwekken schrijft een stuk gemakkelijker. Waar was ik? Het gerief van anderen ja. Je baas ligt lekker met die dikke vette pens van ‘m ergens in een strandstoel op een veel te dure vakantiebestemming te genieten van al die centen, pardon euro’s, die hij heeft kunnen besparen op jullie loon. Alsof er nog niet genoeg bordeaux, varkensmedaillons, trappist en eendenborst in die grote schuurdeur naar binnen zijn gegaan, de kutkop!
Je rukt een magnetronmenuutje uit de vriezer, zwiept de deur open en weer dicht, ping, en weer open en weer dicht, scheurt de verpakking open, verbrand je vingers, vloekt een keer, pakt een lepel, sleept je vermoeide lichaam en je plastic bakje veel te lang voorgekookt en behandeld ‘varkensvoer’ mee naar je uitgeleefde bank en ploft met een diepe zware zucht neer voor je zwarte, of grijze als je met de mode meeloopt, tv. Je graait de afstandsbediening van de tafel, drukt op de groene knop en neemt een hap van je heerlijke met liefde bereide maaltijd.
Precies op het moment dat jij mond verbrand en hoestend en proestend je vreten uitknettert, word je netvlies ook nog eens vol getroffen door de verschijning van Marijke Hellwegen op je beeldbuis. Spontaan begin je ook nog eens te kokhalzen en je zet een sprint in naar de keuken waar je net op tijd de koude kraan weet te bereiken. Een overvloed aan koud water zorgt ervoor dat het brandende gevoel in je mond een beetje afneemt maar doordat je aandacht op je verbrande gehemelte verminderd, worden andere censoren weer actiever waardoor er weer een rilling van afgrijzen door je spieren schiet. Die stem van dat uitgeleefde over het paard getilde strakker dan strak van de botox en andere melkzuren staande mislukte proefkonijn der plastische chirurgie haar stem alleen al maakt dat je het liefst een baksteen door die beeldbuis heen wild pleuren. Het enige wat je tegenhoud is het weten dat je van je baas echt geen nieuwe krijgt en na die verhoging van het ziekenfonds dit jaar kun je het je al helemaal niet permitteren om een nieuwe aan te schaffen. Al rillend en vol afgrijzen en met enorm veel medelijden voor jezelf luister je toch naar wat die mislukte halloween pop te vertellen heeft. Tussen het zeveren en pruttelen over oude gebouwen die het voorbeeld zijn van plastische chirurgie en nieuwe kleurloze gebouwen, dat wijf is nog blind ook want alle nieuwbouw springt eruit qua kleur, gooit ze er woorden en termen uit waar Dr. Schumacher jaloers op zou zijn.
Plots zegt ze dat ze door alle verbouwingen nooit geen last heeft van overgangsopvliegers………Het is genoeg. Je kunt heel wat verdragen op een dag, maar als dat stomme schele uitgerangeerde stoephoertje nu der gekrakeelde bek niet dichthoud met haar zogenaamde gemaakte wijsheid, flikker toch op! Wat lult ze nou? Ze weet niet eens hoe ze het schrijven moet en toch durft ze het uit te spreken, uit te spreken, tussen de lagen plamuur heen door te spugen, vies goor scheel smerig, aargh, KUT! Je pakt je eten op, loopt naar buiten en pleurt het zonder pardon in de zwarte kliko. Eigenlijk wilde je de rode pakken maar die zit al vol met batterijen. Je loopt terug naar binnen, pakt je afstandsbediening weer, drukt op de rode knop en dondert het ding in de la. Vijf minuten later en twee glazen water verder kom je weer een beetje tot jezelf. Je lichaamstemperatuur daalt weer naar zijn normale dagelijkse peil en je ademhaling reguleert zichzelf ook weer.
Overgangsopvliegers, hoe verzint ze het!



05-08-06 Tijn

dinsdag 13 november 2007

GESCHIEDENIS?


Het is geschiedenis, al datgene wat er is gebeurd nadat je dit schrijven leest.
Iedere seconde is er weer eentje die je aan jou geschiedenis toe mag voegen.
Kijk maar eens in de spiegel en observeer jezelf goed.
Draai je nu om je as en kijk opnieuw.
Zie je iets dat is veranderd?
Nee?
Toch was je vorige beeld al geschiedenis, een projectie van je vorige ik.
Wat een nonsens hoor ik je denken.
Waarom, het eerste beeld wat je van jezelf zag is alweer voorbij, je hebt je omgedraaid en opnieuw gekeken, de tijd schrijdt verder en staat niet stil, dus geschiedenis is geschreven.
Is dit erg, wetende dat iedere gedachte, ieder beeld, ieder moment wat je mee maakt, direct geschiedenis is?
Dat ligt helemaal aan jezelf, hoe jij hiermee omgaat.
Kan het vervelend zijn, geschiedenis?
Ja, als je er te lang in blijft zitten wel.
Als je er niet van leert wel.
Als het jou leven beheerst wel…
Maar als je moeite hebt met je geschiedenis los te laten, wat kan ik dan doen?
Accepteer, onderga, zet je masker af, leer eerlijk te zijn naar jezelf en aanvaard het gegeven dat wat geweest is, is geweest en dus geschiedenis.
De geschiedenis ligt achter je en kun je niet veranderen, hoe graag je dat misschien ook zou willen.
Je kunt wel voorkomen dat de geschiedenis zich herhaalt.
En dat gegeven heb jij volledig in eigen hand.
Sterkte of veel plezier met jou geschiedenis, en onthoud een ding goed….
Jij bent voor het grootste deel de regisseur van jou geschiedenis, welke is opgebouwd uit vele bedrijven, takes, aktes.
Dus gaat er eentje niet naar jou wens, schiet hem dan gewoon opnieuw.Want elke regisseur wil dat zijn film het mooiste wordt, jij toch ook?


13-11-07 Tijn

vrijdag 12 oktober 2007

........................

Titel
Goodbye my lover
Artiest
James Blunt
Vertaald door
Tim Declercq
Geplaatst op
woensdag 22 juni 2005
Download PDF
Download deze vertaling in PDF formaat
Origineel
Did I disappoint you or let you down?Should I be feeling guilty or let the judges frown?'Cause I saw the end before we'd begun,Yes I saw you were blinded and I knew I had won.So I took what's mine by eternal right.Took your soul out into the night.It may be over but it won't stop there,I am here for you if you'd only care.You touched my heart you touched my soul.You changed my life and all my goals.And love is blind and that I knew when,My heart was blinded by you.I've kissed your lips and held your head.Shared your dreams and shared your bed.I know you well, I know your smell.I've been addicted to you.Goodbye my lover.Goodbye my friend.You have been the one.You have been the one for me.I am a dreamer but when I wake,You can't break my spirit - it's my dreams you take.And as you move on, remember me,Remember us and all we used to beI've seen you cry, I've seen you smile.I've watched you sleeping for a while.I'd be the father of your child.I'd spend a lifetime with you.I know your fears and you know mine.We've had our doubts but now we're fine,And I love you, I swear that's true.I cannot live without you.Goodbye my lover.Goodbye my friend.You have been the one.You have been the one for me.And I still hold your hand in mine.In mine when I'm asleep.And I will bear my soul in time,When I'm kneeling at your feet.Goodbye my lover.Goodbye my friend.You have been the one.You have been the one for me.I'm so hollow, baby, I'm so hollow.I'm so, I'm so, I'm so hollow.

Vertaling
Heb ik je teleurgesteld of je laten vallenZou ik me schuldig moeten voelen of de jury laten fronzenOmdat ik het einde al zag voordat we begonnenJa, ik zag dat je verblind was en ik wist dat ik gewonnen hadDus nam ik wat van mij is door het eeuwige rechtNam je ziel mee de nacht inMisschien is het voorbij, maar hier houdt het niet opIk ben hier voor jou, als je er iets om zou gevenJe raakte mijn hart en mijn ziel aanJij veranderde mijn leven en mijn doelenEn liefde is blind, en dat wist ik toenMijn hart verblind werd door jouIk heb je lippen gekust en je hoofd vastgehoudenJe dromen en je bed gedeeldIk ken je goed, ik ken je geurIk ben verslaafd aan jeVaarwel, mijn liefjeVaarwel, mijn vriendJij was de wareJij was de ware voor mijIk ben een dromer, maar als ik wakker benKun jij mijn geest niet breken - jij neemt mijn dromenEn terwijl je verder gaat, denk dan aan mijHerinner ons en alles wat we vroeger warenIk heb je zien huilen, ik heb je zien lachenIk heb je een tijdje zien slapenIk zou de vader van je kind kunnen zijnik zou mijn hele leven bij je geweest kunnen zijnIk ken je angsten en jij kent de mijneWe hebben onze twijfels gehad, maar nu gaat het goedEn ik houd van je, ik zweer dat dat waar isIk kan niet leven zonder jeVaarwel, mijn liefjeVaarwel, mijn vriendJij was de wareJij was de ware voor mijEn ik houd je hand nog steeds in de mijneIn de mijne als ik slaapEn ik zal mijn ziel de tijd indragenAls ik kniel aan je voetenVaarwel, mijn liefjeVaarwel, mijn vriendJij was de wareJij was de ware voor mijIk ben zo leeg, ik ben zo leegIk ben zo, ik ben zo, ik ben zo leeg
HOUDEN VAN

Houden van is fijn….
Houden van doet pijn….
Houden van maakt vrolijk…..
Houden van maakt verdrietig…..
Houden van hemelt op…..
Houden van breekt af…..
Houden van heeft ups….
Houden van heeft downs….
Houden van werkt verhelderend….
Houden van maakt verward…..
Houden van is samen……
Houden van verscheurd…..

Als het voelt alsof er een bijl in je hart is geslagen……weet je dat je echt van iemand houd…
Het is de pijn in mijn hart, het verdriet, en de angst nog meer gekwetst te worden, dat je geen contact durft op te nemen…..terwijl je alleen maar wil zeggen…..mijn deur staat voor je open, laten we het met respect voor elkaar afsluiten….want houden van……wis je niet zomaar uit, dat zit diep, erg diep…..dat dien je een plaats te geven…anders blijft het voelen als een gemis…


Tijn….

dinsdag 2 oktober 2007

SADDAM


Er was eens een dictator, welke werd ontkroont.
Ze pakten hem bij zijn kladden, zo werd hij beloond.
Het was een nare man met veel op zijn geweten.
Zo zaaide hij angst en terreur, dood en verderf,
Verminking en ellende en complete massamoorden.
Dit alles in Irak, van het zuiden tot het noorden.
Niemand greep in en liet hem zomaar begaan.
Maar wat kan je dan ook doen daar in Irak,
Waar die zak van een dictator dagelijks vele zieltjes brak.
Ik weet hier wel wat op riep die eikel van een Bush.
En zo geschiede dat hij papa’s werk wel even af zou maken.
De machtige George zou Saddam wel even kraken.
Nu is de dictator gesneuveld, gewoon simpel en snel.
Een goed stuk touw om zijn nek en laat maar hangen, t werkt wel.
Nu rees bij mij al snel de vraag,
wie grijpt die klote George eens in zijn kraag?
Ook hij is een Saddam, maar dan in het groot.
Is hij zelf niet een grote terrorist over zijn eigen volk?
Zijn er al niet meer mensen dood dan toen met die grote stofwolk?
Ja, niet in een grote klap, het torentje valt.
Nee, langzaam en subtiel terwijl hij weer een land verknalt.
Zet onze twee dictators eens langs elkaar en wat valt op?
De een die leeft nog, de ander zojuist gesneuveld aan de strop.
Maar de ellende blijft, het is er zelfs niet beter op geworden.
Dagelijks sterven er meer mensen dan voorheen.
Toen Saddam nog aan de macht was, helemaal alleen.
Zijn de mensen nu beter af dan toen?
Ik weet het niet maar ze hadden wel te vreten en zat te doen.
En natuurlijk was er de angst voor het gezag,
maar je wist van tevoren wie er op de loer lag.
Gereed voor eenieder die zijn gezag ondermijnde.
Zijn terreur tot in de kleinste details verfijnde.
En nu is hij dood, simpel en snel.
Maar geloof ik dat allemaal wel?
Is het echt zo simpel als dat het wordt verteld?
Saddam’s nekje is afgekneld?Wie zal het zeggen in deze roerige tijd.
Ik weet wel dat de bewoners van Irak achterblijven in een eeuwige strijd.
En die Saddam is er maar gemakkelijk vanaf gekomen.
Die zweeft nu als eenzaam zieltje hoog boven de bomen.
En de mensen blijven zitten met nog meer angst.
Je weet alleen niet wie er op de loer ligt en daarvoor is men het bangst.
Want waar ontploft die bom met jou naam erop?
Is dat niet veel enger dan het risico van de strop?
Ik hoop met heel mijn hart voor de mensen in Irak,
Dat het nut heeft gehad dat Saddam zijn nekje brak.
Ga voor vrede en wederzijds respect,
Saddam deed dat niet en dat heeft hem genekt. Tijn 2007